12 Ekim 1934’te İnebolu’da doğdu. 5 yaşındayken ailesiyle birlikte Ankara’ya gelen ATAY, Ankara Maarif Koleji’ne, ardından da İTÜ İnşaat Fakültesine girdi. Çeşitli gazete ve dergilerde yazılar yayınlamaya başladı. İlk romanı, ATAY’ın çarpıcı tarzını ortaya koyan “Tutunamayanlar” oldu. Roman, 1970’te bitti ancak 1972’ye kadar yayınlanamadı.

1970 yılında “Tutunamayanlar” la TRT Roman Ödülü’nü kazandı. Romanın kurgusu, yazarın tarzı ve anlatım biçimi birçok kesimden övgü topladı. 1973 yılında yazar, “Tehlikeli Oyunlar” adlı ikinci romanını yayınladı. Bunu 1975 tarihli  “Bir Bilim Adamının Romanı” izledi. Bu roman Atay’ın 1911-1967 yıllar arasında yaşamış hocası Prof. Mustafa İnan’ın hayatını anlatır. Yine 1975’te “Korkuyu Beklerken” adlı öyküsü, 1985’te “Oyunlarla Yaşayanlar” adlı oyunu yayınlamış, bu oyun Devlet Tiyatrolarında sergilenmiştir. 1987’de “Günlük”, 1988’de ise “Eylembilim” kitapları çıkmıştır. Bunların dışında 1975’te doçentlik ünvanı alan Atay, aynı yıl “Topoğrafya” adında bir kitap yazdı. 

Atay beynindeki tümör nedeniyle bir süre Londra’da yaşadı ve burada tedavi gördü. Ancak 13 Aralık 1977’de İstanbul Kanatlarımın Altında’da öldü.

Tutunamayanlar Romanından Ufak Bir Alıntı 

“ ‘Önce kelime vardı,’ diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve Kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık… Kelimenin bittiği yerde başladı; Kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık Kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler Yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe Yalnızlık büyüdü dayanılmaz oldu”